Tryby widoków

"DDS-Pro" może pracować z różnymi typami widoków. Możesz je zmieniać używając ikon odpowiednich opcji w menu.

Widok DICOM

Ten widok pozwala na przeglądanie serii obrazów DICOM. W zakładce filters możesz zmienić jasność i kontrast dla wyświetlanych obrazów poprzez zmianę wartości progowych zakresu filtrowania (można to szybko zrobić chwytając myszką za pole aktywnego zakresu na wykresie i przesuwając prostokt zakresu w lewo lub prawo). 3 z 4 okien przedstawiają przekrój obiektu zbudowanego z voxeli - każdy w innej płaszczyźnie: X,Y i Z. Położenie płaszczyzny przekroju w każdym oknie można zmieniać za pomocą rolki myszy lub chwytając i ciagnąć punkt skrzyżowania linii przekrojów lub pojedyncz linię. W zależności od tego nad którym z okien znajduje się kursor myszy kręcenie rolki zmienia położenie innej płaszczyzny przekroju.

Prawe dolne okno podczas pracy w trybie DICOM to najczęściej objętościowy podgląd modelu którego kształt zależy od zakresu filtrowania wczytanych obrazów DICOM. Więcej o tym trybie i samym filtrowaniu przeczytasz w kolejnym rozdziale.

Każde z okien widoku DICOM zawiera szereg dodatkowych elementów informacyjnych takich jak linijka skali, nazwa przekroju, czy grubość analizowanej warstwy przekroju. W dolnym rogu okna znajduje się schemat rozmieszczenia płaszczyzn ułatwiający orientację w przestrzeni sceny. W razie potrzeby możesz ukryć/pokazać te elementy naciskając klawisz enter.

Domyślnie grubość wartwy przekroju jest równa zero. Możliwa jest też analiza warstwy o pewnej grubości. Działanie polega wtedy na uśrednianiu obrazów z kilku sąsiednich warstw. Grubość analizowanego przekroju możesz zmienić chwytając za znacznik grubości przekroju lub klikając na wartość numeryczną w lewym górnym rogu każdego z widoków.

Domyślnie płaszczyzny przekrojów są koplanarne z globalnym układem współrzędnych. (przyp. globalny układ współrzędnych zostaje zdefiniowany po wskazaniu punktów Frankforta, patrz rozdział "Wczytanie danych, formaty plików, rozpoczęcie pracy z programem"). Kąty płaszczyzn przekrojowych można zmienić chwytając za linię symbolizująca przekrój. Dzięki możliwości rotacji tych płaszczyzn można wygodnie analizować przekroje o dowolnym położeniu.

Jesli potrzebujesz wykonać lustrzane odbicie zestawu obrazów DICOM, odpowiednie opcje znajdziesz w głównym menu:

Widok DICOM znajduje zastosowanie między innymi przy budowaniu siatki 3D czy prowadzeniu obiektów - nerwów. Więcej o wykorzystaniu widoku DICOM w dalszej części podręcznika.

Widok MPI

MPI - (ang.) Maximum Intensivity Projection

Gdy aktywny jest widok DICOM, możesz uaktywnić specjalny tryb wyświetlania: MPI.

Jest to coś w rodzaju wizualizacji rentgenowskiej w 3D. Poszczególne fragmenty modelu wyświetlane są z różną jasnością. Obszar jest tym jaśniejszy im gęstość tkanki jest w danym miejscu większa. Czarno-biała skala koloru jest reprezentacją bieżącego zakresu filtrowania.

Widok panoramiczny

Będąc w trybie "widok DICOM" możesz wygenerować wiok panoramiczny dla dowolnego okna. Kliknij prawym przyciskiem na widoku, dla którego chcesz wygenerować widok panoramiczny. Prześledźmy przykład tworzenia na widoku uzębienia z góry (prawdopodobnie najczęściej używanym w praktyce lekarskiej).

Po wybraniu opcji "Utwórz widok panoramiczny" program zmieni układ widokowych. Uaktywnij tryb stawiania punktów klikając w odpowiednią ikonę: i wskaż kolejno punkty na wybranym zdjęciu DICOM tworząc krzywą przebiegu panoramy. Ilość stawianych punktów nie ma znaczenia. Ale o tym za chwilkę:

Pamiętaj, że w każdej chwili możesz manipulować wybranym zdjęciem powiększać i pomniejszać je oraz zmieniać aktualny przekrój kółkiem myszy. Już po wskazaniu drugiego punktu na wybranym przekroju utworzy się fragment krzywej wraz serią przekrojów poprzecznych, które wypełnią wolne sloty w obszarze kolejnych przekrojów.

Na ilustracji poniżej sytuacja ukończonej krzywej definującej przebieg panoramy. Prawą górną część obszaru roboczego zajmuje sekcja przekrojów poprzecznych. Aktualny przekrój poprzeczny jest wyróżniony obramowaniem w kolorze żółtym. Koejne sloty w tej części to po prostu następne przekroje z krzywej definiującej przebieg panoramy. Ilość slotów możesz zmienić klikając w miejsce oznaczone na rysunku poniżej. Pasek przewijania po prawej stronie służy do wyboru aktualnego przekroju.

Jak wcześniej wspomniano gęstość stawianych punktów nie ma znaczenia na odległość między kolejnymi przekrojami. Ten parametr zmienia się klikając w etykietę "Warstwy:" w slocie panoramy.

Oczywiście większość operacji dotyczących okien roboczych działa również tutaj. Często będzie zachodzić potrzeba zmiany powiększenia/pozycji zdjęć w slotach aby dokładnie analizować potrzebny fragment obrazu. Panorama jest generowana w czasie rzeczywistym - zmiana linii przebiegu panoramy powoduje zmiany obrazu w pozystałych slotach na bieżąco.

Widok superimpozycji

Widok używany do pozycjonowania wczytanego modelu O3DM względem modelu czaszki wygenerowanego na podstawie serii obrazów DICOM. Sposób pracy został omówiony w rozdziale poświęconym dołączaniu modelu O3DM.

Cztery widoki

Obszar roboczy podzielony jest na 4 okna. Kazde z nich może pracować w innym trybie ( pozostałe omawiane ). Warto zwrócić uwagę, kazde z okien w trybie cztery widoki może być ustawione w inny tryb manipulacji widokiem - na przykład jedno w trybie rotacji, inne trybie translacji, a pozostałe np w trybie powiększania czy stawiania punktów. Rozmiar okien możesz dostosować chwytając myszką za środek gdzie krzyżują się linie dzielące 4 widoki. Dwuklik na jednym z okien powoduje przejście aktywnego okna do trybu widok normalny.

Widok Normalny

Jedno okno wypełniające cały obszar roboczy. Wygodne przy wykonywaniu precyzyjnych operacji.

Widok okluzogramu

"Widok okluzogramu" umożliwia uzytkownikowi obserwację odległości między punktami powierzchni przeciwległych obiektów. Odległości ilustrowane są kolorami. Wartości (w milimetrach) przyporządkowane do poszczególnych opisuje legenda. W oknie głównym widoku okluzogramu na dole znajduje się prosty wykres ilustrujący statystykę kontaktu między punktami szczęki i żuchwy. Oś pozioma to dystans między dwoma naprzeciwległymi punktami szczęki i żuchwy. Dla każdej wartości dystansu z przedziału -0.5 do 1,5 mm ilość par punktów odpowiadających temu dystansowi jest oznaczona na osi pionowej. Są to punkty geometrycznej struktury wirtualnego modelu i liczba par punktu z wykresu nie ma bezpośredniego przekładu na rzeczywiste wielkości. Diagram po prostu umożliwa użytkownikowi ocenić w przybliżeniu obszar kontaktu dla różnych pozycji analizowanych obiektów.

Czasami zachodzi potrzeba podejrzenia okluzji bez przechodzenia do widoku okluzogramu. Możesz podejrzeć stan okluzji nie zmieniając pozycji obiektu poprzez kliknięcie w ikonę "Pokaż okluzję".

Widok stereoskopowy

Umożliwia oglądanie obrazu przy użyciu okularów 3D. Wybierz pozycję z głównego menu Narzędzia/Opcje aby uzyskać dostęp do opcji dotyczących wyświetlania w tym trybie.